Þórdís Guðmundsdóttir | þriðjudagurinn 19. nóvember 2013
Ég veit nú ekki um hvað ég á að skrifa það er orðið svo langt síðan ég hef gefið mér tíma til þess.
Skólinn hefur tekið ansi mikinn tíma uppá síðakastið því það fór svo mikill tími í byrjun annar við að sinna gestum svo ég var orðin svo langt á eftir að ég mátti bara sitja við í marga daga. Við fórum nú samt og hreyfðum okkur því það er alltaf svo mikið að gera í skemmtanalífinu, og svo stundum við mínigolfið alveg á fullu með öðrum Íslendingum tvisvar í viku. Við skrópuðum nú síðast vegna anna hjá mér við lærdóminn. En mér tókst samt að skila þessum prófum eða verkefnum sem ég átti að skila 16. nóv.
Gerði það 15. nóv. og fór svo á hörkuball með Íslendingum á sundlaugarbarnum á laugardaginn.
Helgina á undan var okkur boðið í afmæli til Eladio en hann varð 67 ára voða fín veisla hjá þeim Felí, matur á spænska vísu og mjög góður.
Við héldum svo smá boð hérna fyrir nokkra vini sem eru með okkur í minigolfinu og var mikið fjör og gaman. Dúddi bauð öllum að fara í golf í húsbóndaherberginu, við mikla kátiníu. Svo var sungið við undirleik Dúdda og mikið stuð.
Svona hefur þetta verið undanfarið og samviskan hefur nú ekki alltaf verið góð útaf lærdómnum en nú er ég í upplestrarfríi það eru nú komin nokkuð mörg ár síðan maður hefur fengið svoleiðis frí. Ég fer í lokaprófið í þessari önn 4. des. í Algorfa hjá íslenskri konu sem býr þar og ég er nú ekkert yfir mig spennt, því ég kann ekki neitt til að fara í próf.
Það mætti nú stundum halda að ég væri að fara í doktorspróf eða Guð má vita hvað því ég tek þetta svo alvarlega að fara í eitt próf og það í spænsku sem ég er nú bara að leika mér að, til að hafa eitthvað að gera. En það er nú skemmtilegra að standa sig en falla, er það ekki?
Um daginn var Dúdda gefið voða fínt borð, það var tengdasonur Fermíns sem gaf honum það, en það var búið að liggja hérna úti hjá þeim í 4 ár, og var orðið aðeins brotið á plötunni en Dúddi er nú búin að gera við það og þetta er orðið eins og nýtt.
Annars gengur lífið hér bara sinn vanagang, það hefur kólnað ansi mikið hérna núna og verður þessa viku það eru kuldalægðir sem eru að koma hingað í hrönnum frá Íslandinu mínu, en sólin skín á daginn svo þetta er nú ekkert svo voðalegt. Það slæma er að húsin eru ekkert kynt hér eins og heima þannig að á nóttinni kólna þau mikið þegar sólar nýtur ekki við. Við kyndum arininn og gasofninn hér og svo rafmagnsofn í svefnherberginu svona áður en við förum undir sængina en þá er þetta bara fínt.
Ætla nú ekki að láta verða svona langt á milli næstu skrifa , maður dettur úr æfingu, en það verður nú samt eitthvað að gerast til að skrifa um. Ég get auðvitað gefið ykkur nokkrar uppskriftir á spænsku svo þið getið æft ykkur líka en ég horfi alltaf á kokkinn minn á daginn.
Hafið það sem best og eigið góða daga, og Guð veri með ykkur í blíðu og stríðu.
Allt mögulegt
Síðasta grillið, því það er ónýtt, og nýja borðið og lambakjöt að borða.
Skólinn hefur tekið ansi mikinn tíma uppá síðakastið því það fór svo mikill tími í byrjun annar við að sinna gestum svo ég var orðin svo langt á eftir að ég mátti bara sitja við í marga daga. Við fórum nú samt og hreyfðum okkur því það er alltaf svo mikið að gera í skemmtanalífinu, og svo stundum við mínigolfið alveg á fullu með öðrum Íslendingum tvisvar í viku. Við skrópuðum nú síðast vegna anna hjá mér við lærdóminn. En mér tókst samt að skila þessum prófum eða verkefnum sem ég átti að skila 16. nóv.
Gerði það 15. nóv. og fór svo á hörkuball með Íslendingum á sundlaugarbarnum á laugardaginn.
Helgina á undan var okkur boðið í afmæli til Eladio en hann varð 67 ára voða fín veisla hjá þeim Felí, matur á spænska vísu og mjög góður.
Við héldum svo smá boð hérna fyrir nokkra vini sem eru með okkur í minigolfinu og var mikið fjör og gaman. Dúddi bauð öllum að fara í golf í húsbóndaherberginu, við mikla kátiníu. Svo var sungið við undirleik Dúdda og mikið stuð.
Svona hefur þetta verið undanfarið og samviskan hefur nú ekki alltaf verið góð útaf lærdómnum en nú er ég í upplestrarfríi það eru nú komin nokkuð mörg ár síðan maður hefur fengið svoleiðis frí. Ég fer í lokaprófið í þessari önn 4. des. í Algorfa hjá íslenskri konu sem býr þar og ég er nú ekkert yfir mig spennt, því ég kann ekki neitt til að fara í próf.
Það mætti nú stundum halda að ég væri að fara í doktorspróf eða Guð má vita hvað því ég tek þetta svo alvarlega að fara í eitt próf og það í spænsku sem ég er nú bara að leika mér að, til að hafa eitthvað að gera. En það er nú skemmtilegra að standa sig en falla, er það ekki?
Um daginn var Dúdda gefið voða fínt borð, það var tengdasonur Fermíns sem gaf honum það, en það var búið að liggja hérna úti hjá þeim í 4 ár, og var orðið aðeins brotið á plötunni en Dúddi er nú búin að gera við það og þetta er orðið eins og nýtt.
Annars gengur lífið hér bara sinn vanagang, það hefur kólnað ansi mikið hérna núna og verður þessa viku það eru kuldalægðir sem eru að koma hingað í hrönnum frá Íslandinu mínu, en sólin skín á daginn svo þetta er nú ekkert svo voðalegt. Það slæma er að húsin eru ekkert kynt hér eins og heima þannig að á nóttinni kólna þau mikið þegar sólar nýtur ekki við. Við kyndum arininn og gasofninn hér og svo rafmagnsofn í svefnherberginu svona áður en við förum undir sængina en þá er þetta bara fínt.
Ætla nú ekki að láta verða svona langt á milli næstu skrifa , maður dettur úr æfingu, en það verður nú samt eitthvað að gerast til að skrifa um. Ég get auðvitað gefið ykkur nokkrar uppskriftir á spænsku svo þið getið æft ykkur líka en ég horfi alltaf á kokkinn minn á daginn.
Hafið það sem best og eigið góða daga, og Guð veri með ykkur í blíðu og stríðu.