Þórdís og Dúddi - Sólarmegin í lífinu

Fyrir 9 árum í október hringdi Óli sonur minn í mig og spurði hvort við gætum lánað honum X mikinn pening, "hvað ætlar þú að gera við þá spurði ég,, "kaupa Galtarvita sagði Óli sallarólegur "Galtarvita,, hrópaði ég hvað ætlar þú að gera við hann, "bara vera þar.
 Hann hafði þá séð auglýsingu í blaði að hann væri til sölu og hann fékk ekki frið í sínum beinum fyrr en hann var búin að senda inn tilboð, sem var svo tekið og hann vantaði pening í viðbót til að geta tekið tilboðinu. Auðvitað fékk hann lánið sem er í dag hlutafé okkar í Galtarvita.
Í átta ár hef ég svo verið að safna kjarki til að fara þangað og loksins kom kjarkurinn, nú fer ég, það var sjóferðin þangað sem alltaf hefur dregið úr mér kjarkinn. Svo á föstudaginn fórum við Dúddi með Óla í fínu veðri og það get ég sagt núna að mikið skil ég hvað Óli hefur verið að sækjast í, öll þessi ár. Friður og ró bara fuglarnir sem fljúga yfir og svo bara fegurðin við að vera á eyðilandi. Þarna fer hann í næstum öllum sínum fríum  yfir sumarið, það var svo gaman að labba með honum um svæðið þarna þekkir hann hverja þúfu og hvern hól og allar berjalautirnar.
Við komum á föstudag og fórum um svæðið og Dúddi fór að slá túnið, skoða bílinn, svo var grillað og borðaður góður matur.
Á laugardag var svo ákveðið að fara í berjatínslu sem var nú aðaltilgangur ferðarinnar fyrir Óla, byrjað var að tína strax um morguninn og var tínt fram að hádegi, síðan var farið í göngutúr upp að Ólafsgnýpu eða ég ,en þeir héldu svo áfram fram að vatni ég fór bara niður til að tína ber. Það var tínt allan daginn og vorum við búin að tína um 60 kg af krækiberjum og 7 kg af aðalbláberjum þegar kvölda tók. Hörkuduglegt fólk finnst mér.
Við settumst svo á blett sem þeir kalla heimsenda til að horfa á sólarlagið frá Galtarvita.
Á sunnudag var svo farið að tína meiri ber eða klára að fylla allar dollur sem fundust á bænum.
Heimferð var svo á sunnudag um kl. 15:00 og var sjóferðin bara góð, ég kveið nú svolítið fyrir heimferðinni en allt gekk mjög vel næstum slettur sjór.
Það má segja að þetta er algjör paradís þarna, sjórinn, fuglarnir, vindurinn og bara allt svæðið er svo skemmtilegt þó ekki sé það stórt eða mikið, en fjöllin brött, og fjaran bara steinar og möl.
Kyrrð og ró og vitinn svo tignarlegur með sínu ljósi sem skín fyrir alla sem um sjóinn sigla.
 Mikið skil ég nú hann Óla minn.
Nú eiga þetta með honum 3 aðrir ungir menn sem hafa mikinn vilja og áhuga til að gera margt þarna, en það er erfitt með aðföng það er annaðhvort á sjó, en þarna er erfitt að leggja þar sem engin er bryggjan, eða að koma með þetta yfir veturinn meðan snjórinn er og yfir erfiða fjallvegi að fara en við það hafa þeir notað snjósleða. Þeir hafa nú samt verið duglegir.
 Þarna eru veður válind á vetrum og það hefur fokið hjá þeim þök og fleira.
Þetta var fyrsta ferðin mín og þær eiga vonandi eftir að verða fleiri, takk Óli fyrir að hafa hringt hérna um árið og fara með mig loksins í þessa paradís þína.
Eigið góða daga við erum að fara inn í Skötufjörð.
Fleiri myndir frá Galtarvita eru komnar inná myndir.
Ef þið viljið fræðast meira um Galtarvita þá er heimasíðan galtarviti.com eða á Facebook galtarviti hægt er að gerast vinur eða aðdáandi.