Þórdís og Dúddi - Sólarmegin í lífinu

Mig langar til að segja ykkur smá sögu af fánatönginni hennar ömmu sem var við húsið hennar á Urðarvegi 11, þ.e. Önnu Fillippíu Bjarnadóttur.
En þannig var að amma flutti niður á Hlíf II árið 1987, en áður hafði hún búið að Urðarvegi 11 í 55 ár. Eins og hún sagði, hann afi (Ólafur Jakobsson) þinn keypti þetta hús fyrir okkur 1932 og ég vil nú helst ekki fara héðan, en eftir miklar fortölur gaf hún eftir og flutti, enda húsið orðið mjög lélegt og var líka illa byggt í upphafi, eins og svo mörg hús í þá daga.
Þegar amma var komin niður á Hlíf vorum við eitt sinn í heimsókn hjá henni sem oftar, þá sagði hún við okkur "farið nú og takið fánastöngina á Urðarveginum, áður en þeir rífa allt í tætlur, hann pabbi þinn gaf mér hana (þ.e. Guðmundur Sveinsson) árið 1944 svo ég gæti flaggað á 17. júní, hann bjó hana til sjálfur,,.
Við fórum auðvitað og tókum flaggstöngina og settum hana inní bílskúr og vissum ekkert hvað við ætluðum að gera við hana þá. Urðarvegur 11 var svo rifinn í desember 1987.
 Um haustið 1987 keyptum við sumarbústað og þegar hann var kominn á sinn stað og garðurinn orðin svona nokkurnveginn tilbúinn var flaggstöngin sett niður þar.  Hún hefur trónað þar í nærri 20 ár og alltaf flaggað þegar við erum á svæðinu.
 Mér datt  í hug þegar við vorum að skoða hana í sumar, að þessi fánastöng á smá sögu,  þá sáum við líka að hún er farin að fúna ansi mikið að neðan og skildi engan undra því hún er orðin 65 ára gömul. Í þessari fánastöng er enginn kjörviður heldur er þetta bara spíra, hefluð vel til og búinn til á hana renndur toppur. Þetta er svona hjallaspíra.
Ég man að þegar hún var sett upp í fyrsta sinn inn á Skarðseyri þá þurfti að gera við toppinn hann var aðeins farin að fúna, þá setti Dúddi bjórdór efst á hana og voru þá  máluð á hana 5 lög af málningu, mörgum árum seinna fékk hún fleiri lög af málningu og svo síðast núna í sumar.
 Hún amma mín flaggaði mjög oft, ég held bara alla fánadagana og við önnur tækifæri.
Mikið var gott að koma til hennar ömmu í litla húsið hennar, fá góðar pönnukökur, hlýtt faðmlag og gott spjall, hún var alltaf í svo góðu skapi, elskaði ljóðin hans Davís Stefánssonar sem hún söng oft, prjónaði sokka og var alltaf til staðar þó hún væri að vinna í frystihúsinu á daginn hún vann þar fram á langan aldur. Amma varð 92 ára gömul.
Urðavegur 11 var ekki stór, fyrst var bara 1 herbergi og eldhús og klósettið niður í kjallara, en síðan stækkaði afi húsið um 1 herbergi og gang, en þarna bjuggu þau afi og amma með 8 börn á tímabili.
Húsið sem ömmuhús er byggt við heitir Lækjamót, þar bjó Veturliði Guðbjartsson og hans kona einnig með  stóran barnahóp og eins og mér var sagt af einni dóttur ömmu "allir lifðu þarna í samlyndi og sátt.,,
Það er líka svo sniðugt hvernig  þessar ættir sem bjuggu í svona nálægð, hafa tengst í gegnum árin og einnig hvernig börn Veturliða Veturliðasonar koma inn í líf mitt, við Lóa höfum verið vinkonur frá því við vorum litlar en hún er frá Úlfsá þar sem Veturliði bjó með konu sinni Huldu og börnum, og ég kom í heimsókn til afa og ömmu á Góustöðum sem er næsti bær við Úlfsá.
Svo keyptum við Dúddi Urðarveg 13, árið 1999 og þá var okkur sagt að Veturliði hefði byggt þetta hús, en það stendur þar  sem geitarkofinn hans Óla afa stóð, og í þessu húsi fæddist Lóa vinkona mín.
Svo á annan hátt erum við orðin nátengt við eigum eina sameign Jón Veturliðason og ég ,litla stúlku sem heitir Bjarney Kata og er skírð eftir mömmu(Bjarney Ólafsdóttir), en sonur minn Atl Geir og Edda dóttir Jóns Veturiða búa saman og eiga þessu litlu stúlku .
Þannig að þessar ættir sem bjuggu saman í sátt og samlyndi í 55 ár eru aftur orðnar snúnar saman.
Gamla myndin sem ég set hér með er tekin 1966 á afmælisdegi Ísafjarðarkaupstaðar og fengin að láni hjá Jóni Veturliðasyni og þar sést flaggstöngin vel enda flaggað á 100 ára afmælinu.
Verum dugleg að flagga á góðum dögum.

Ef einhver sér hér einhverja vitleysu sem á ekki að vera í þessum pistli mínum endilega látið mig vita.