Þórdís Guðmundsdóttir | sunnudagurinn 29. mars 2009
Nú hefur færst rólegheit yfir bæinn, það voru svo sem enginn læti með Svenna og Ásu í heimsókn bara indælt og gott. Og ekki skemmdi veðrið fyrir sól upp á hvern dag.
Þau fengu nú að vinna fyrir sér, með því að vinna við grænmeti og laga loftnet og taka niður gamlar rennur sem voru utan á húsinu. Þess á milli var farið í göngutúra og labbað í bænum allt bara rólegt og gott.
Við fórum einn daginn í smá bíltúr hérna yfir fjöllin til Hondón og komum við í gróðrarstöð, þar keyptu þau og gáfu okkur, mér stærðarinnar Jukku og Dúdda vínberjatré Merlot, svo nú er beðið spennt eftir að vínber komi á tréð, þeir ætla held ég í vínrækt með einu tré Svenni og Dúddi. Þetta lífgar ósegjanlega upp á portið fyrir framan húsið.
Þau fóru svo á föstudag áleiðis til London og verða þar hjá Þórdísi Sveins sem verður hvorki meira eða minna en "Doktor í félagsfræði" 2 apríl úr breskum háskóla flott hjá henni guðdóttur minni. Ég man ennþá þegar ég hélt á henni undir skírn í Akureyrarkikju hvað ég var montin og hissa að hún skildi vera skírð í höfuðið á mér. Þá ung kona. Ég er mjög stolt af henni og innilega til hamingju Þórdís mín.
Á leið frá flugvellinum fórum við á hitting í La Marina og fórum svo í heimsókn til Auðuns og Fríðar og vorum boðin þar í mat, alltaf svo yndisleg. Þar fékk ég í fyrsta skipti, og að ég skildi borða það er ég mest hissa á en þetta voru Hrossabjúgu, ég hef aldrei getað borðað hest sama hvort það er folald eða hross. En þau voru bara ágæt ég var alveg hissa. Dúdda fannst þetta algert æði að fá svona mat íslenskan í þokkabót. Já maður prófar margt hér á Spáni, heima hefði ég aldrei borðað þetta.
Við eigum svaka góðan steinbít núna sem er algjör sparimatur og maður læðist í svona öðru hvoru.
Enn um nágrannana ekki Fermín heldur þá sem býr hægramegin við okkur séð frá götu, hún bankaði eitt kvöldið og gaf okkur bæði baunir og ætiþirsla, og á girðingunni að framan var bundin poki með brokkolí sem við vitum ekki hvaðan kom. Hún kom svo aftur í gærmorgun með brauðbollur þrjár tegundir svona spænskar svaka góðar, við verðum alltaf jafn hissa á öllum þessum gjöfum.
Í gær fórum við til Almoradí á markaðinn og þar vissum við að eitthvað yrði um að vera. þar voru trommuleikarar þetta er kallað BATUKADA voða gaman að hlusta á þau, svo labba þau um með svaka trommur. Ef þið viljið heyra svona þá sláið bara inn í goggle og þá kemur þetta upp, Það gerði ég til að vita hvað þetta væri.
Hér er núna grenjandi rigning og spáir því í nokkra daga en á að létta til í kringum næstu helgi. En það er gott að rigni þá fyllast allir brunnar, bændur verða glaðir og allt svo heint og fínt.
Svo í dag er allt þrifið út úr dyrum. Við erum að fara í heimsókn til Helgu Þurý, og til Rutar og Unnsteins núna á eftir.
Annars lítið að frétta allt gott á góðum hellirigingardegi.
Lífið er gott
Loftnetsviðgerðir
Þau fengu nú að vinna fyrir sér, með því að vinna við grænmeti og laga loftnet og taka niður gamlar rennur sem voru utan á húsinu. Þess á milli var farið í göngutúra og labbað í bænum allt bara rólegt og gott.
Við fórum einn daginn í smá bíltúr hérna yfir fjöllin til Hondón og komum við í gróðrarstöð, þar keyptu þau og gáfu okkur, mér stærðarinnar Jukku og Dúdda vínberjatré Merlot, svo nú er beðið spennt eftir að vínber komi á tréð, þeir ætla held ég í vínrækt með einu tré Svenni og Dúddi. Þetta lífgar ósegjanlega upp á portið fyrir framan húsið.
Þau fóru svo á föstudag áleiðis til London og verða þar hjá Þórdísi Sveins sem verður hvorki meira eða minna en "Doktor í félagsfræði" 2 apríl úr breskum háskóla flott hjá henni guðdóttur minni. Ég man ennþá þegar ég hélt á henni undir skírn í Akureyrarkikju hvað ég var montin og hissa að hún skildi vera skírð í höfuðið á mér. Þá ung kona. Ég er mjög stolt af henni og innilega til hamingju Þórdís mín.
Á leið frá flugvellinum fórum við á hitting í La Marina og fórum svo í heimsókn til Auðuns og Fríðar og vorum boðin þar í mat, alltaf svo yndisleg. Þar fékk ég í fyrsta skipti, og að ég skildi borða það er ég mest hissa á en þetta voru Hrossabjúgu, ég hef aldrei getað borðað hest sama hvort það er folald eða hross. En þau voru bara ágæt ég var alveg hissa. Dúdda fannst þetta algert æði að fá svona mat íslenskan í þokkabót. Já maður prófar margt hér á Spáni, heima hefði ég aldrei borðað þetta.
Við eigum svaka góðan steinbít núna sem er algjör sparimatur og maður læðist í svona öðru hvoru.
Enn um nágrannana ekki Fermín heldur þá sem býr hægramegin við okkur séð frá götu, hún bankaði eitt kvöldið og gaf okkur bæði baunir og ætiþirsla, og á girðingunni að framan var bundin poki með brokkolí sem við vitum ekki hvaðan kom. Hún kom svo aftur í gærmorgun með brauðbollur þrjár tegundir svona spænskar svaka góðar, við verðum alltaf jafn hissa á öllum þessum gjöfum.
Í gær fórum við til Almoradí á markaðinn og þar vissum við að eitthvað yrði um að vera. þar voru trommuleikarar þetta er kallað BATUKADA voða gaman að hlusta á þau, svo labba þau um með svaka trommur. Ef þið viljið heyra svona þá sláið bara inn í goggle og þá kemur þetta upp, Það gerði ég til að vita hvað þetta væri.
Hér er núna grenjandi rigning og spáir því í nokkra daga en á að létta til í kringum næstu helgi. En það er gott að rigni þá fyllast allir brunnar, bændur verða glaðir og allt svo heint og fínt.
Svo í dag er allt þrifið út úr dyrum. Við erum að fara í heimsókn til Helgu Þurý, og til Rutar og Unnsteins núna á eftir.
Annars lítið að frétta allt gott á góðum hellirigingardegi.